لباس های سنتی زنان ایرانی
مدل لباس های سنتی زنان و ان درون مناطق محلی ایران را درون ادامـه مـی بینید. مدل جدید بستن چارقد لری درون بین تمامـی گشور های جهان، مدل جدید بستن چارقد لری ایران چز معدود کشور هایی هست بیشترین قومـیت ها و فرهنگ ها را درون خود جای داده است. مدل جدید بستن چارقد لری کشوری پهناور، با ده ها زبان و گویش کـه همگی با مـهربانی درون کنار هم زندگی مـیکنند. درون هر منطقه ای از ایران با توجه بـه رسم و رسومات محلی آن منطقه ، آب و هوا و پیشینـه ی تاریخی زنان لباس های بسیـار زیبا و متفاوتی بـه تن مـیکنند. ما هررگز نباید بگذاریم این پوشش ها، فرهنگ ها و گویش ها از بین برود. امروز مـیخواهیم درون این مطلب این تفاوت درون پوشش زنان ایرانی را نشان دهیم:
زنان گیلانی؛ دامن‌های پرچین و رنگارنگ
روسری و سربند (لچک) پیراهن یـا جمـه، جلیقه کت، الجاقبا، دامن، شلیته، شلوار و چادر کمر از بخش‌های اصلی لباس محلی زنان گیلان است. آنچه کـه بیشتر از همـه درون لباس گیلانی خودنمایی مـی‌کند، دامن‌های شلیته و پرچین هست و جلیقه‌های پولک‌دوزی شده است. اغلب زنان گیلان از دو سربند، یکی درون زیر (لچک) و دیگری بر روی آن (دستمال) استفاده مـیکنند.
دستمال درون نواحی مختلف گیلان اسامـی مختلفی دارد، درون تالش بـه آن «سرا بست»، درون ناحیـه و سرود «تونـه دسمال»، درون ماسال «بنشـه دسمال» و در گرگان رود و خوشابر اسالم بـه آن «سر دستمال» مـی‌گویند. درون جلگه‌های گیلان نیز دستمال بـه اسامـی زیر خوانده مـی‌شود: مدل جدید بستن چارقد لری روسری دستمال، پیله دسمال و سرفود کـه بر روی لچک بسته مـی‌شود و اصولا رنگ آن سفید است.
زنان آذربایجان شرقی؛ چادرا متدوال‌ترین لباس عشایر آذربایجانی
لباس زنان آذربایجان بـه سه بخش سرپوش، تن‌پوش و پاپوش تقسیم مـی‌شود. فرم و شکل پوشاک زنانـه درون مناطق عشایری آذربایجان شرقی اکثریت قریب به‌اتفاق بـه شیوه قدیم و شامل پیراهن بلند، دامن چین‌دار بلند و چارقد(روسری بزرگ) مـی‌شود.
عرقچین، روسری کلاغه‌ای، شال و چارقد، چالما – شاماخی(سربند)، چپی(روسری)، آلاچارشاب(چادر رنگی)، اوربند(روبند) و چادرا(چادر) متداول‌ترین سرپوش‌های زنان روستایی و عشایر آذربایجان شرقی را تشکیل مـی‌داده است.
زنان ابیـانـه؛ چادرشب‌های گل‌گلی
اصلا ابیـانـه را لباس زنانش معروف کرده است. لباس محلی زنان ابیـانـه عبارت هست از پیراهن، شلیته، یل، روسری، سربند، چادرشب، جوراب و پاپوش یـا گیوه. بانوان ابیـانـه درون مواقعی از چادرشب استفاده مـیکنند کـه عبارت هست از پارچه ابریشمـی شطرنجی و چهارگوش بـه ابعاد ۲×۲ متر کـه آن را از قطر که تا زده و به‌صورت سه‌گوش بـه دور کمر مـی‌بندند یـا روی سر مـی‌اندازند.
چادرشب معمولاً توسط بانوان ابیـانـه بافته و تهیـه مـی‌شود. این پارچه کـه در زبان محلی با نام «کجی» خوانده مـی‌شود، درون مـیان ان جوان بـه رنگ زرد و در مـیان زنان مسن بـه رنگ قرمز است. زنان روستای ابیـانـه رسمـی به‌عنوان «پیشکشی» دارند کـه در آن روسری‌های خود را درون مقابل نامحرم کمـی پیش مـی‌کشند.
لباس محلی شیراز؛ خوس‌بافی‌های هندی
یکی از لباس محلی زنانـه به‌ویژه لباس عروس درون جنوب استان فارس توسط زنان هنرمند شـهر «اوز» بـه نام خوس بافی رونق دارد. برخی بر این باورند کـه این لباس توسط تعداد اندکی از زنان هنرمند شـهر «اوز» دوخته مـی‌شود و صنعت خوس بافی را از کشور هندوستان بـه اوز آورده‌اند.
خوس از الیـاف نقره‌ای تشکیل شده کـه بافته مـی‌شود و از آن به منظور تزئین شلوار، روسری، کلاه، پیراهن، جلیقه زنان و لباس کودکان استفاده مـی‌شود. بَلَ، روسری بزرگ خوس دوزی زنان محلی شیراز است.
زنان بلوچ؛ لباس‌های رنگ‌رنگ
مـهم‌ترین ویژگی لباس زنان بلوچ، رنگارنگ بودن لباس‌های آن‌هاست؛ که تا جایی کـه همـین طیف رنگ‌ها بسیـاری از عکاسان بـه سیستان و بلوچستان مـی‌کشاند. زنان بلوچ همراه با «جامگ» و «پاجامگ» مردانـه کـه برای پوشش ظرافت و سلیقه زنان تغییراتی داشته‌اند ، «تکو» (چارقد) و سریگ (روسری) کـه بزرگ‌تر از چارقد هست بـه سر مـی‌کند.
کفش و جوراب زنان نیز همان نام‌ها را دارد. زنان اهل زیورآلات نیز هستند (گوشواره)، پولک، پولوه، کیگ، پور (ریز)، کید، سربند و مِزبری ؛ زیورآلاتی هست که مـی‌توانید بـه همراه زنان بلوچ مشاهده کنید.
زنان بوشـهری؛ جامـه سیـاه زنان جنوبی
بانوان درون استان بوشـهر پیراهن بلند دورچین بـه همراه عبای سیـاه، مقنعه نازک سیـاه‌رنگ، روبنده نازک، شلوار چیت و نوعی کفش صندل بـه نام «کوش» مـی‌پوشند.
پیراهن رسمـی بانوان بوشـهر جامـه گشادی هست که بـه آن پیراهن عربی مـی‌گویند و دارای تزئینات بسیـار زیبا و جالب است. زنان درون استان بوشـهر اغلب با چادر محلی درون انظار ظاهر مـی‌شوند.
زنان هرمزگانی؛ چادرهای گل‌ابریشمـی
انواع پیراهن‌های زنان هرمزگانی: کَندوره، گَوَن، اُشکُم،نُشته، آستین فراخ، کِلوش، عجمـی، چینی، گشاد عربی و ساده شلالی. بیشتر نوعروسان هرمزگانی از چادر ویل گل‌ابریشمـی سبزرنگ استفاده مـی‌د. چادر عروسان حاشیـه زیبا و پشت آن اشرمـه (یک نوع زری‌دوزی) تزیین مـی‌شد.
عروس و نوعروسان علاوه بر چادر گل‌ابریشمـی، از چادر سوفن ساده سبزرنگ با تزیینات خوس و گلابتون و پولک بوته دوزی هم استفاده مـی‌د. درون روزها و شب‌های عروسی آن را مـی‌پوشیدند و در موقع حنابندان تمام بدن بـه استثنا دست‌ها و پاها آن هم که تا مچ درون زیر چادر سبز مستور و پوشیده مـی‌شد.
معمولا چادر بندری را بـه دو شیوه مـی‌بندند. نیم لا و کول زدن. درون یک روش یک‌گوشـه را با دست بر روی دوش مـی‌اندازند و طرف دیگر آزاد هست و درون شیوه دیگر یک‌طرف چادر را دور سر مـی‌پیچیدند و گوشـه آن را درون ناحیـه گوش رها مـیکنند.
زنان ایلامـی و سربندهای هخا
یکی از مـهم‌ترین بخش‌های پوشش زنان ایلامـی، گلونی است. گُلوَنی یـا گُل وَنی درون زبان لری به‌گونـه‌ای از سربند یـا روسری چهارگوش کـه معمولا از جنس ابریشم با نقش‌های سنتی است، گفته مـی‌شود. این پوششی هست که زنان لُر بـه طرز خاصی بـه سر مـیکنند و بخشی از پوشش سنتی زنان و مردان لرستان است.
ان نسل جدید از نوع کوچک آن به‌عنوان روسری استفاده مـیکنند. این روسری یکی از سوغات‌های لرستان است. این سربند درون گذشته درون لباس مردان هم بـه کار مـی‌رفت و به‌طورکلی سربند و دستار از زمان مادها و هخاان درون لباس مردان و زنان منطقه ایران استفاده مـی‌شد.
لباس زنان کرد؛ روسری‌های بزرگ ریش‌دار
جافی،کولنجه، شال، کلاو و کلاکه اجزای اصلی لباس زنان کرد را تشکیل مـی‌دهد. کلاکه، روسری یـا دستاری هست که بجای کلاه مورداستفاده زن‌هاست. کلاکه دارای رشته‌های بلند سیـاه‌وسفید ابریشمـی هست که روی آن را زردوزی مـیکنند. لباس‌های کردی از آن دسته لباس‌هایی هستند کـه هنوز رونق سابق خود را دارند؛ هرچند درون مواردی دچار تغییراتی شده‌اند.
مدل لباس های سنتی زنان و ان درون مناطق محلی ایران
[مدل لباس های سنتی زنان و ان درون مناطق محلی ایران مدل جدید بستن چارقد لری]
نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Sun, 17 Jun 2018 07:01:00 +0000